Tag: miasto

Program który został opisany w Raporcie stanowi część działań związanych z projektem: „Rewitalizacja obszaru ul. Lubartowskiej i dawnego Podzamcza w Lublinie poprzez ożywienie gospodarcze obszaru za pomocą zintegrowanej poprawy zarządzania zasobem komunalnym, działań społecznych i poprawy stanu zabudowy zabytkowej – uzupełnienie Programu Rewitalizacji Lublina dla wskazanego obszaru”. Program opiera się na  danych badawczych min. pozyskanych przez analizę dokumentów oraz wywiady eksperckie. Tak uzyskaną wiedzę wykorzystano przy kształtowaniu modeli aktywizacji społecznej i kulturalnej formułujących program. Raport zawiera ponadto diagnozę problemową omawianego obszaru.  Znajdziemy w nim także opis podjętych od 2015 roku działań aktywizujących w tym obszarze miasta. 

Poradnik powstał jako zwieńczenie projektu Włączenie nowych technik konsultacyjnych do procesu konsultacji polityk publicznych w Gminie Wrocław realizowanego przez Fundację Rozwoju Demokracji Lokalnej - Ośrodek Kształcenia Samorządu Terytorialnego im. Waleriana Pańki w partnerstwie z Gminą Wrocław. Poradnik zawiera refleksje i profesjonalne doświadczenia dotyczące wdrażania nowych technik konsultacyjnych. Opisuje poszczególne metody i techniki konsultacyjne, wskazuje na sposoby ich stosowania i możliwe korzyści jak i zagrożenia płynące z ich wdrażania.  Treści zawarte w poradniku  odnoszą się również bezpośrednio do doświadczeń i dobrych praktyk związanych z konsultacjami społecznymi wdrażanymi we współpracy międzysektorowej – między jednostkami publicznymi a organizacjami pozarządowymi.

Publikacja powstała w ramach projektu „Gdański model wolontariatu seniorów – krok I” realizowanego przez Regionalne Centrum Wolontariatu w Gdańsku,  dofinansowanego ze środków Rządowego Programu na rzecz Aktywności Społecznej Osób Starszych na lata 2012-2013.  Celem projektu było opracowanie zasad współpracy oraz aktywizacji społecznej osób  powyżej 60 roku życia. Znajduje to odzwierciedlenie w przedstawionym modelu aktywności społecznej seniorów. Ciekawe i innowacyjne  rozwiązanie w ramach modelu to zaproponowany przez jego twórców Gdański Fundusz Senioralny. Drugim filarem modelu było wypracowanie formuły funkcjonowania wolontariatu seniorów. Model przedstawiony w publikacji wynika z przeprowadzonej i opisanej w pierwszej części diagnozy problemowej. Następnie twórcy przedstawiają wypracowane narzędzia i metody aktywizacji społeczno-obywatelskiej seniorów. Na ostatnią część publikacji składa się zbiór wybranych dobrych praktyk zrealizowanych w ramach w/w projektu. 

Publikacja dotyczy zagadnień związanych z projektowaniem przestrzeni publicznych wraz z jej użytkownikami – mieszkańcami. Skupiając się na konkretnym ich rodzaju – ulicach prowadzi czytelnika przez proces realizowania założeń przestrzennych przy uwzględnieniu zaangażowania przyszłych użytkowników. Prezentowana publikacja wyróżnia się obszarem w którym istnieje  możliwość włączenia działań partycypacyjnych w projektowanie przestrzeni – infrastruktury drogowej. Zawiera ona wskazówki do stworzenia strategii transportowych, przykładowe ich cele, etapy realizacji, konieczne do uwzględnienia elementy składające się na ten rodzaj infrastruktury drogowej i założenia partycypacyjne w projektowaniu oparte o tzw. dialog drogowy. Omawiany model działania zobrazowany jest studium przypadku dialogu drogowego dotyczącego realizacji przestrzennych w  Toruniu. Ostatnia część publikacji zawiera przykładowe formularze przydatne do realizowania badań ulicy.  Publikacja powstała w ramach projektu „Przepis na ulicę”, realizowanego w ramach programu Obywatele dla Demokracji przez Pracownię Zrównoważonego rozwoju, finansowanego ze środków Europejskiego Obszaru Gospodarczego we współpracy z Miejskim Zarządem Dróg w Toruniu. Partnerem projektu był Marszałek Województwa Kujawsko-Pomorskiego.

Narzędziownik to praktyczny poradnik oparty na doświadczeniach współpracy z mieszkańcami Wrocławia dwóch organizacji pozarządowych - Fundacji Dom Pokoju i Fundacji na Rzecz Studiów Europejskich. Jest on uzupełnieniem do publikacji Włączenie nowych technik konsultacyjnych do konsultacji społecznych we Wrocławiu. Przedstawia on według przyjętego schematu najważniejsze narzędzia oraz modele działania włączające społeczność lokalną / mieszkańców miasta / obywateli w proces decyzyjny. Każda z propozycji zawiera krótki opis narzędzia, sytuację czy działanie w którym może ono zostać zastosowane, proces rekrutacji uczestników, najważniejsze etapy działania, efekt oraz rekomendacje. Co więcej każda z propozycji uzupełniona jest o spis plusów i minusów oraz studium przypadku pokazujące narzędzie czy model w praktycznym kontekście. Opisy nie są mocno rozbudowane, publikacja ma charakter informacyjny, wprowadzający w zagadnienie, pozwalające zorientować się na czym polega podstawowa charakterystyka narzędzi partycypacyjnych. Ten sam układ opisu pozwala na porównanie poszczególnych propozycji.

To wzorcowy przewodnik obywatelski dla wszystkich tych, którzy poprzez swoją aktywność chcą realnie wpłynąć na zmiany w mieście i najbliższej okolicy. Zawiera podstawowe informacje dot. funkcjonowania miasta i jego instytucji, uwzględniając szczegółowy zakres ich działalności, przede wszystkim jednak daje wiedzę dot. konkretnych narzędzi, programów itp., z jakich można skorzystać przy podejmowaniu działań na rzecz miasta i/lub jego mieszkańców, a także licznych podmiotów, z którymi można współdziałać. To nie tylko baza danych, ale dokładny informator, zwiększający jednocześnie świadomość mieszkańców miasta i promujący odpowiedzialne, zaangażowane podejście do miejsca, w jakim mieszkają oraz do innych współmieszkańców. Każdy z czterech rozdziałów krok po kroku pokazuje, jak konsultować i opiniować projektów miejskie, a następnie – jak uczestniczyć w ich tworzeniu i wdrażaniu. Przewodnik zamyka indeks najważniejszych haseł pozwalających sprawniej wyszukiwać żądane treści.

Artykuł dotyczy wykorzystania technik informacyjnych przez administracje publiczną w komunikacji z mieszkańcami i ich partycypacji. Autorzy koncentrują się na partycypacji społecznej on-line w kontekście planowania przestrzennego. Celem publikacji jest opisanie standardów e-partycypacji.

Autorzy rozpoczynają od opisu form e-partycypacji w procesie planowania przestrzennego. Następnie charakteryzują uwarunkowania prawne partycypacji społecznej w planowaniu przestrzennym w Polsce oraz profil użytkowników systemów e -partycypacji.

Kolejny rozdział artykułu dotyczy badań empirycznych - analizy stron internetowych wybranych gmin. Z opisu wyników badań autorzy przechodzą do formułowania standardów w planowaniu przestrzennym. Dzielą je na kategorie: standard minimalny - wynikających z ustawy, standard powszechny (publikowanie treści planistycznych w internecie), standard prospektywny (docelowy, przyszłościowy).

Photo by Tobias on Unsplash

Autorzy publikacji dostrzegają dużą wartość zaangażowania mieszkańców w proces tworzenia planów miejscowych. Podkreślają, że  partycypacja w zakresie uchwalania prawa miejscowego stanowi jeden z niewielu obszarów, w którym dialog społeczny jest narzucony ustawowo, jednak w praktyce jest realizowany w minimalnym zakresie, w sposób zniechęcający do partycypacji. Stąd powstał pomysł na projekt pilotażowy rozszerzenia konsultacji społecznych w procedurze uchwalania planów miejscowych. Podsumowaniem zdobytych doświadczeń jest ta publikacja.
W pierwszej części przedstawione zostały studia przypadku związane z partycypacyjnym tworzeniem planu w trzech miejscach Warszawy (Targówek Mieszkaniowy, Sadyba i Ursynów).
Część druga to narzędziownik, czyli przetestowane różne narzędzia docierania z wiedzą o planie miejscowym i konsultacjach projektów planów do mieszkańców.Opisano m.in. spacer architektoniczny, warsztaty diagnostyczne, geoankietę, makietę, i inne formy.
Trzeci rozdział to wnioski dotyczące wdrażania partycypacji na bazie przeprowadzonych konsultacji. Autorzy opisują w nich wyzwania i pozytywne strony rozszerzonej partycypacji w tworzeniu planów miejscowych.
Część czwarta to refleksje ekspertów na temat idei, postaw, narzędzi, które mogą czynić partycypację w planowaniu przestrzennym bardziej efektywną.
Następnie w części piątej zostają opisane dobre praktyki z miast europejskich takich jak Rotterdam, Amsterdam, Oslo, Londyn.
Całość publikacji zamyka rozdział podsumowujący wiedzę czym jest miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego (MPZP), co zawiera, po co i kto go robi, itp. Zawiera także instruktaż jak czytać MPZP.

Publikacja opisuje prawny i historyczny kontekst planowania przestrzennego w Polsce i związane z tym dysfunkcje. Następnie opisuje jak stworzyć dobry plan przestrzenny, kładąc duży nacisk na zaangażowanie w ten proces mieszkańców i innych interesariuszy. W końcu prezentuje wyzwania i trendy współczesności tj. zwarte miasto, starzenie się społeczeństwa, społeczeństwo obywatelskie, zmiany klimatyczne, które kształtują obraz współczesnego miasta.

Podręcznik ma na celu przekonanie, że wczesna partycypacja społeczna ułatwia sporządzanie planów przestrzennych, ogranicza ilość sporów i konfliktów, zazwyczaj wydłuża sam proces, jednak sprawia , że rezultaty są lepsze od czysto eksperckiego planowania. Publikacja definiuje czym jest partycypacja społeczna i jak prowadzi się ten proces. Wskazuje, które elementy partycypacji społecznej wynikają z regulacji prawnych dotyczących planowania przestrzennego. Podręcznik opisuje podstawowe zasady partycypacji w planowaniu przestrzennym. Prezentuje narzędziownik, czyli zbiór technik wykorzystywanych w procedurach planistycznych. Pokazuje dobre praktyki, umożliwia zapoznanie z przykładami wprowadzania dodatkowych (wykraczających poza wymogi ustawowe) działań partycypacyjnych do procedury planistycznej.

Celem publikacji jest opisanie podejmowanych przez miasta działań, włączających mieszkańców w zarządzanie samorządem lokalnym.  W raporcie koncentrują się na partycypacji publicznej, werdykalnej, pomijają zagadnienia partycypacji horyzontalnej. Publikacja opisuje różne narzędzia partycypacji zaczynając od konsultacji społecznych, przez budżet obywatelskich  na inicjatywie uchwałodawczej kończąc. Została podzielona na trzy części: "Wnioski i rekomendacje" (zawiera obserwacje podsumowujące monitoring oraz wnioski dla osób kształtujących politykę miejską na poziomie krajowym lokalnym jak i do sektora badawczego), "Monitoring" (zawiera szczegółowe wyniki badań własnych jak i wnioski z analizy publikacji i badań prowadzonych przez inne organizacje, instytucje), "Spojrzenie w głąb"(zawiera zagadnienia związane z konsultacjami dokumentów planistycznych oraz budżetem obywatelskim) W ostatniej części autorzy szczegółowo analizują budżet obywatelski  - jego genezę, różne formy. Jako studium przypadku został przedstawiony budżet obywatelski w Dąbrowie Górniczej. Prócz prezentacji w każdym z rozdziałów różnych narzędzi za pomocą, których mieszkańcy mogą wpływać na sposób , w jaki funkcjonuje ich miasto, część publikacji jest poświęcono aktywności wyborczej w wyborach lokalnych.

W artykule przedstawiono zjawisko partycypacji społecznej jako narzędzia komunikacji na przykładzie wybranych polskich miejscowości m.in. Szczecina, Poznania, Krakowa, Warszawy oraz Łodzi. Głównym celem analizy jest pokazanie istotności partycypacji społecznej jako procesu, w którym mieszkańcy współdzielą władze w mieście. Zaprezentowano definicje takich zjawisk, jak partycypacja społeczna, społeczeństwo obywatelskie i komunikacja społeczna. Na podstawie przedstawionych dobrych praktyk zostały wyciągnięte i opisane wnioski dotyczące znaczenia, istotności zjawiska partycypacji społecznej.