Tag: planowanie przestrzenne

Artykuł dotyczy wykorzystania technik informacyjnych przez administracje publiczną w komunikacji z mieszkańcami i ich partycypacji. Autorzy koncentrują się na partycypacji społecznej on-line w kontekście planowania przestrzennego. Celem publikacji jest opisanie standardów e-partycypacji.

Autorzy rozpoczynają od opisu form e-partycypacji w procesie planowania przestrzennego. Następnie charakteryzują uwarunkowania prawne partycypacji społecznej w planowaniu przestrzennym w Polsce oraz profil użytkowników systemów e -partycypacji.

Kolejny rozdział artykułu dotyczy badań empirycznych - analizy stron internetowych wybranych gmin. Z opisu wyników badań autorzy przechodzą do formułowania standardów w planowaniu przestrzennym. Dzielą je na kategorie: standard minimalny - wynikających z ustawy, standard powszechny (publikowanie treści planistycznych w internecie), standard prospektywny (docelowy, przyszłościowy).

Photo by Tobias on Unsplash

Autorzy publikacji dostrzegają dużą wartość zaangażowania mieszkańców w proces tworzenia planów miejscowych. Podkreślają, że  partycypacja w zakresie uchwalania prawa miejscowego stanowi jeden z niewielu obszarów, w którym dialog społeczny jest narzucony ustawowo, jednak w praktyce jest realizowany w minimalnym zakresie, w sposób zniechęcający do partycypacji. Stąd powstał pomysł na projekt pilotażowy rozszerzenia konsultacji społecznych w procedurze uchwalania planów miejscowych. Podsumowaniem zdobytych doświadczeń jest ta publikacja.
W pierwszej części przedstawione zostały studia przypadku związane z partycypacyjnym tworzeniem planu w trzech miejscach Warszawy (Targówek Mieszkaniowy, Sadyba i Ursynów).
Część druga to narzędziownik, czyli przetestowane różne narzędzia docierania z wiedzą o planie miejscowym i konsultacjach projektów planów do mieszkańców.Opisano m.in. spacer architektoniczny, warsztaty diagnostyczne, geoankietę, makietę, i inne formy.
Trzeci rozdział to wnioski dotyczące wdrażania partycypacji na bazie przeprowadzonych konsultacji. Autorzy opisują w nich wyzwania i pozytywne strony rozszerzonej partycypacji w tworzeniu planów miejscowych.
Część czwarta to refleksje ekspertów na temat idei, postaw, narzędzi, które mogą czynić partycypację w planowaniu przestrzennym bardziej efektywną.
Następnie w części piątej zostają opisane dobre praktyki z miast europejskich takich jak Rotterdam, Amsterdam, Oslo, Londyn.
Całość publikacji zamyka rozdział podsumowujący wiedzę czym jest miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego (MPZP), co zawiera, po co i kto go robi, itp. Zawiera także instruktaż jak czytać MPZP.

Publikacja powstała jako rezultat współpracy autorów z 25 gminami z województwa kujawsko-pomorskiego, pomorskiego, warmińsko-mazurskiego i zachodnio - pomorskiego w przygotowaniu i realizacji konsultacji społecznych w obszarze planowania przestrzennego. Jej celem jest pokazanie pozytywnych przykładów włączania obywateli w podejmowanie decyzji, a także rozwiązania i techniki, które okazały się skuteczne w konsultacjach realizowanych w trudnym dla partycypacji obszarze planowania przestrzennego.

W publikacji opisano tak doświadczenia gmin, które brały udział w konsultacjach, jak i konkretne techniki konsultacyjne, które sprawdziły się w konsultowaniu dokumentów planistycznych m.in. spotkania konsultacyjne, spacer badawczy, world cafe, zogniskowane wywiady grupowe, makiety przestrzeni, geoankiety i inne.

W kolejny rozdział poświęcony został włączeniu w konsultacje grup i specjalnych potrzebach funkcjonalnych.

Publikacja opisuje prawny i historyczny kontekst planowania przestrzennego w Polsce i związane z tym dysfunkcje. Następnie opisuje jak stworzyć dobry plan przestrzenny, kładąc duży nacisk na zaangażowanie w ten proces mieszkańców i innych interesariuszy. W końcu prezentuje wyzwania i trendy współczesności tj. zwarte miasto, starzenie się społeczeństwa, społeczeństwo obywatelskie, zmiany klimatyczne, które kształtują obraz współczesnego miasta.

Podręcznik ma na celu przekonanie, że wczesna partycypacja społeczna ułatwia sporządzanie planów przestrzennych, ogranicza ilość sporów i konfliktów, zazwyczaj wydłuża sam proces, jednak sprawia , że rezultaty są lepsze od czysto eksperckiego planowania. Publikacja definiuje czym jest partycypacja społeczna i jak prowadzi się ten proces. Wskazuje, które elementy partycypacji społecznej wynikają z regulacji prawnych dotyczących planowania przestrzennego. Podręcznik opisuje podstawowe zasady partycypacji w planowaniu przestrzennym. Prezentuje narzędziownik, czyli zbiór technik wykorzystywanych w procedurach planistycznych. Pokazuje dobre praktyki, umożliwia zapoznanie z przykładami wprowadzania dodatkowych (wykraczających poza wymogi ustawowe) działań partycypacyjnych do procedury planistycznej.