Tag: partnerstwo

Pierwszą kwestią jaką zajęli się autorzy publikacji było określenie elementów zarządzania strategicznego. Ich zamierzeniem była zmiany sposoby myślenia organów administracji publicznej poprzez usystematyzowanie wiedzy na temat planowania strategicznego. W swojej pracy przedstawili proces budowania oraz realizacji strategii, w celu usprawnienia systemu działania w jednostkach samorządu terytorialnego.  

Analizując treść poradnika należy przyjąć do wiadomości, iż w skład zarządzania strategicznego wlicza się pięć następujących elementów: planowanie (poprzez opisanie teraźniejszości w celu wyznaczenia wizji nakierowanej na przyszłość lub wyobrażenie przyszłości wraz z próbą przekształcenia teraźniejszości w celu urzeczywistnienia wizji), finasowanie (element najbardziej uzależniony od czynników zewnętrznych, gdzie najczęstszym źródłem finansowania projektu strategii są własne dochody budżetowe), monitoring (przygotowanie narzędzi monitorowania działań w czasie tworzenia strategii), wdrażanie (najczęściej spotykanym zjawiskiem jest ocena strategii na podstawie skuteczności jej wdrażania), oraz ewolucja (rodzaje ewolucji zależą od momentu ich wprowadzenia , czyli ewolucję przeprowadzane w fazie wstępnej, w trakcie realizacji strategii oraz po jej wdrożeniu). 

Ponadto duże znaczenie w tworzeniu strategii ma wyznaczenie zespołu zajmującego się tą tematyką. Grupa dążąca do osiągniecia tego samego celu, czyli do stworzenia dokumentu nakierowanego na wyznaczenie działań na przyszłość, może dzielić się na trzy zespoły. Pierwszym z nich są „budowniczy” strategii, którzy klasyfikują osoby oraz organizacje bezpośrednio wpływające na proces tworzenia strategii. W skład drugiego zespołu wliczają się realizatorzy strategii, czyli pracowniczy administracji oraz zaangażowani zwolennicy. Ostatnia grupa obejmuję beneficjentów strategii. W tym przypadku chodzi o mieszkańców, którzy pomagają w tworzeniu planu.  

Autorzy publikacji przedstawili szereg metod wliczających się w planowanie strategiczne. Zwrócili uwagę na tworzeniu diagnozy stanu jednostki, określeniu wizji i misji projektu oraz na wyznaczeniu celów strategicznych. Przeprowadzając etapy budowy oraz realizacji strategii należy w sprawny oraz rzetelny sposób przeanalizować niezbędne modele działania, w celu poprawy jakości życia mieszkańców oraz ulepszenia stanu technicznego danego miejsca.  

Autorzy publikacji zwrócili uwagę na założenia zarządzania zintegrowanego, gdzie jedną z głównych też jest m.in.: zrównoważony rozwój poprzez powiązania pomiędzy gospodarką, społeczeństwem i środowiskiem. Ich zadaniem było wytłumaczenie zasad jakimi należy się posługiwać podczas planowania w jednostce oraz przedstawienie etapów tegoż procesu. Celem powstania materiału było przekazanie wiedzy jednostką samorządu terytorialnego z zakresu zarządzania rozwojem w sposób zintegrowany.   

Pierwsza część podręcznika posiada charakter teoretyczny, gdzie zostają wyjaśnione pojęcia dotyczące m.in.: obszarów funkcjonalnych, kapitału terytorialnego czy ukazanie zależności pomiędzy zarządzaniem, polityką oraz administracją. W przypadku drugiej części publikacji dominuję charakter praktyczny ukazujący etapy procesu planowania rozwoju, przykłady oraz schematy postępowania.  

Proces zarządzania zintegrowanego posiada szereg zasad, których przestrzeganie ma na celu usprawnienie realizacji projektów. Jedną z norm jest m.in. zasada rozwoju sustensywnego, która zakłada, iż cele społeczne, gospodarcze oraz środowiskowe powinny ze sobą współgrać, aby zapewnić wysoki poziom życia mieszkańcom jednostki. Innym przykładem założenia jest zasada partycypacji społecznej, która głosi, iż ważnym elementem w procesie decyzyjnym jest udział interesariuszy mających swój wkład w realizację projektów. Pozostałe zasady takie jak m.in.: zasada podejścia terytorialnego, zasada partnerstwa, zasada kompleksowego rachunku ekonomicznego czy zasada spójności dokumentów również zostały omówione w tekście publikacji.  

Jednym z atutów podręcznika jest szczegółowy opis metod stosowanych podczas zintegrowanego planowania rozwoju. Podstawą działania w trakcie tworzenia projektów jest przeprowadzenie diagnozy oraz prognozy sytuacji danej jednostki terytorialnej. W przypadku struktury diagnozy możemy mówić tu o następujących elementach: położenie geograficzne, sytuacja demograficzna, gospodarka finansowa, zasoby środowiska, walory kulturowe czy infrastruktura transportowa, środowiskowa oraz techniczna. Takie zestawienie pozwoli dostrzec problemu z jakimi boryka się jednostka oraz wyznaczyć potencjały danego miejsca.  

Innym przykładem działania jest jakościowa analiza SWOT. Metoda ta pozwala zobaczyć szanse, zagrożenia, mocne oraz słabe strony, które powinny zostać uwzględnione podczas tworzenia zintegrowanego projektu rozwoju. Ponadto istotnym aspektem planowania jest wyznaczenie wizji rozwoju (postęp jaki pragniemy zdobyć w jednostce) oraz misji działania (zadania oraz kompetencje jakie pozwolą nam osiągnąć wyznaczony cel). Poprzez te działania można przystąpić do identyfikacji celów strategicznych oraz operacyjnych czy chociażby dokonać mapowania interesariuszy.  

Szereg metod przedstawionych w publikacji oraz szczegółowe wyjaśnienie istoty zagadnienia jakim jest zintegrowane planowanie rozwoju, pozwoli w umiejętny sposób zrozumieć odbiorcy założenia tejże teorii. Chęć rozwoju jednostki, podwyższenia standardów życia mieszkańców czy chociażby poprawa stanu technicznego obiektów będzie niemożliwe bez współpracy sektorowej podczas sprawnego zarządzania w jednostkach samorządu terytorialnego.