Tag: aktywizacja obywatelska

“Któż z nas nie chciałby oddać głosu na inicjatywę zrzeszającą ludzi, innowacyjną i przyszłościową? Myślę, że każdy. Broszura ,,Dlaczego centrum usług społecznych?” jest skierowana do nas, czytelników, mieszkańców lokalnych oraz obywateli Polski. Tekst ma na celu zapoznanie z nowym projektem prezydenta RP, ale jego głównym celem jest przekonanie odbiorców do tejże jednostki organizacyjnej, a także przedstawieniem jej superlatyw, korzyści. W nawiązaniu do vacatio legis, czyli zapoznaniu się ze zmianami i przygotowaniu do nich, przedstawione są założenia, z którymi odbiorcy powinni się liczyć. Centrum Usług Społecznych (CUS) ma być miejscem, gdzie usługi będą skupione w jednym miejscu, a mieszkańcy dostaną wsparcie bez względu na okoliczności. Jest to projekt przede wszystkim dobrowolny, a nie przymusowy. CUS ma w zanadrzu wachlarz zmian, czyli: 

-Wszystkie opcje w jednej –poprzez połączone ze sobą instytucje, zespoły mają dostęp do wielu funkcji

-Wszyscy członkowie, w różnych grupach wiekowych otrzymają pomoc i wsparcie.

 Najważniejszą funkcją jest jednak integracja wspólnot, gmin i lokalnych społeczności, co uważam osobiście za bardzo dobry pomysł, ponieważ zniweluje to bariery między ludźmi oraz pozwoli na wyjście ze sfery samotności i da poczucie jedności ludziom, tego, iż nie są sami i są w dobrych rękach. CUS integrować będzie się także z instytucjami pobliskimi i zagranicznymi, tak, by dawać doświadczenie i zdobywać je. Nastawione na współpracę, ma pewne założenia, niezbyt wygórowane. Projekt to korekta pewnych błędów z przeszłości, tak jak funkcjonowanie OPS. CUS chce określić, czego brakuje mieszkańcom, na podstawie tego, co już posiadają. Bardzo celnym trafem jest koordynacja działań poprzez głęboką współpracę z innymi stowarzyszeniami i instytucjami. Broszura wspomina także, czym są usługi społecznej co należy przez nie rozumieć. Wspomina o zbieraniu i analizowaniu danych o nich. Zakłada, iż inicjatywa będzie miała na względzie dobro obywatela. Projekt chce inwestować w obywateli, gminy i społeczności i kapitał. 

 Wsparcie i integracja dla osób w różnych sferach życiowych i miejscach pozwoli na stworzenie więzi lokalnej i terytorialnej i poczuciu tożsamości a także zmniejszeniu izolacji.

Broszura ta jest częścią pakietu edukacyjnego „Jak utworzyć i prowadzić centrum usług społecznych”, sporządzonego przez Kancelarię Prezydenta RP. Powstała ona w związku z ustawą z 1 stycznia 2020r. o realizacji usług społecznych przez CUS – Centrum Usług Społecznych. Wyjaśnia, dlaczego diagnoza jest ważna i przedstawia krok po kroku jej realizacje. Mówi o tym, że powinna ona być źródłem informacji na temat społeczności oraz lokalnych instytucji i organizacji we wszystkich gminach. Zadaniem jej ma być identyfikowanie problemów i podawanie sposobu ich rozwiązywania. Władza centralna ma informować władze gminy o potrzebach jej mieszkańców, a Rada gminy na tej podstawie opracowuje program usług społecznych. Opracowywany przy pomocy diagnozy materiał ma służyć przez 5 lat i może być aktualizowany. Przed przekazaniem diagnozy władzom gminy, powinna ona być skonsultowana ze wspólnotą samorządową. Dobra diagnoza powinna zawierać: wieloaspektowość, kompleksowość, zróżnicowanie metod badawczych i partycypację. Przebieg diagnozy to planowanie, badanie i redagowanie raportu. Ważne jest zestawienie potrzeb i to, w jaki dostępny sposób można je zrealizować. Pytania powinny być odpowiednio sformułowane, a wskaźniki odpowiednie do założeń diagnozy. Wybór metod i technik badawczych zależy od tego, jakich informacji się poszukuje. Broszury powinny być powszechnie dostępne, przejrzyste i autentyczne Końcowy etap to ustalenie wspólnego stanowiska oraz wysłanie raportu z przebiegu konsultacji. Przygotowanie diagnozy przez podmiot zewnętrzny może być niewiarygodne ze względu na brak kontroli niedostateczny kontakt ze społecznością lokalną. Z kolei przeprowadzenie badań przez pracowników CUS – Centrum Usług Społecznych, obarcza ich dodatkowymi obowiązkami. Istnieje też ryzyko braku wsparcia przez władze lokalne. Uniknięcie tych zagrożeń jest możliwe, jeśli zbierze się kompetentny zespół ludzi z CUS – Centrum Usług Społecznych oraz władz lokalnych odpowiedzialnych za całość przedsięwzięcia. Gminy nie mają obowiązku tworzenia jednostek CUS – Centrum Usług Społecznych, mają tylko taką możliwość.  

Publikacja dotyczy inicjatywy lokalnej na temat akcji „MASZ GŁOS”, a jej tytuł brzmi: „Jak wspólnie z władzami pracować nad swoimi pomysłami”. Jest to akcja, należąca do ogólnopolskiej inicjatywy, która wspiera mieszkańców w działaniach na rzecz ich najbliższego otoczenia. Publikacja omawia działania i przedsięwzięcia, jakie realizują członkowie danej społeczności lokalnej np. miasta, wsi czy osiedla, chcąc dokonać czegoś dobrego i pożytecznego dla swojej okolicy. Akcję tę podjęła Fundacja im. Stefana Batorego, która powstała w 2006r  w Warszawie. Jest ona skierowana do mieszkańców danej społeczności lokalnej, którzy pragną podzielić się swoimi propozycjami i sugestiami i chcą się wykazać aktywnym działaniem dla wspólnego dobra. Celem akcji „MASZ GŁOS” jest pomoc osobom z całej Polski we współpracy z samorządami oraz w wprowadzaniu stopniowych zmian i angażowaniu do aktywnych działań kolejnych osób. W publikacji zostały szczegółowo omówione wszelkie wytyczne, potrzebne do realizacji wybranych przedsięwzięć i projektów. Dużym walorem akcji „MASZ GŁOS” jest to, że mieszkańcy różnych społeczności lokalnych nie tylko zgłaszają swoje pomysły i koncepcje na wybraną działalność, ale również deklarują się i biorą udział w ich realizacji, poprzez świadczenia pracy, świadczenia pieniężne, rzeczowe lub inne oraz są odpowiedzialni za przyjęte na siebie zobowiązania. Ważnym zadaniem akcji „ MASZ GŁOS” jest pokazanie, że wszyscy ludzie mogą mieć udział w tym co się dzieje w ich powiecie czy gminie. Aktywność i pomysłowość obywateli, oraz dobra wola gminy są tutaj bardzo znaczące, aby wynik pracy ogółu mógł być korzystny i satysfakcjonujący. Kluczowym czynnikiem lokalnej inicjatywy jest ścisła współpraca z samorządami, opierająca się na wzajemnym zaufaniu i lojalności. W publikacji przedstawiono i podano ciekawe przykłady budowania współpracy między obywatelami, a urzędem gminy. Jednym z przykładów może być wybudowanie przez mieszkańców osiedla boiska do gry w siatkówkę, do którego urząd gminy dostarczył im potrzebne materiały. W treści publikacji omówione również zostały ważne działania lokalne, będące istotnym czynnikiem, który korzystnie wpływa na rezultat przyjętych przedsięwzięć. Przykładami takich działań związanych np. z infrastrukturą są m.in. naprawy ulic osiedlowych i chodników, wszelkie remonty szkół czy innych instytucji publicznych. Jeśli chodzi o kulturę, to przykładami mogą być np. renowacje zabytków, wyjścia do teatru czy prowadzenie działalności kulturalnej w placówkach edukacyjnych. Inicjatywa lokalna zajmuje się także podtrzymywaniem i upowszechnianiem tradycji narodowych, poprzez pielęgnowanie polskości oraz rozwój świadomości narodowej. Działa również na rzecz mniejszości narodowych i etnicznych, organizując np. wystawy starych, miejskich pocztówek. Inicjatywa lokalna prowadzi także działalność charytatywną, promującą wolontariat, organizując np. koncerty dla chorych dzieci. Upowszechnia także kulturę fizyczną, przygotowując zawody sportowe, jak biegi przełajowe czy turnieje piłki nożnej. Zajmuje się również działalnością turystyczną, do której należy m.in. organizacja wycieczek.  Inicjatywa lokalna działa także na rzecz ochrony zwierząt i przyrody, a do jej zadań należy np. budowa paśników dla dzikich leśnych zwierząt, jak również budek lęgowych dla ptaków. Publikacja zawiera opis podstawowych dokumentów, które są niezbędne przy podejmowaniu uchwały o inicjatywie lokalnej przez urząd gminy. W publikacji wyjaśnione jest dokładnie, kto i w jaki sposób może zgłosić inicjatywę lokalną, do której ogłoszenia obowiązkowe są dwa głosy, chociaż mile widziane jest poparcie, większej liczby głosów.  

Publikacja ma charakter poradnika skierowanego do nauczycieli i nauczycielek  jak i do uczniów i uczennic czy rodziców zainteresowanych wdrożeniem w szkole budżetu partycypacyjnego (BP).

Zawiera część bardziej teoretyczną dotyczącą terminów, definicji czy też opisu wartości, na których należy budować szkolny budżet partycypacyjny, i praktyczną opisującą krok po kroku jak tworzyć szkolny BP. W poradniku znajduje się krótki opis doświadczeń z pilotażowego wdrożenia BP w 8 warszawskich szkołach jak i .wzory dokumentów ułatwiających wdrożenie tego narzędzia partycypacji w szkole.

Celem tej publikacji jest wzrost efektywności mechanizmów konsultacji społecznych. Publikacja powstała, aby podręcznik dla nauczycieli pracujących z młodzieżą na lekcjach poświęconych aktywności obywatelskiej, np. budżetowi partycypacyjne-mu czy konsultacjom społecznym.
Składa się z dwóch części: teoretycznej i praktycznej.
Część teoretyczna zawiera definicje konsultacji społecznych i budżetu partycypacyjnego oraz innych form aktywności obywatelskiej, jak i opis metod konsultacji przydatnych w nauczaniu (kawiarenka obywatelska, spacery badawcze, world Cafe, kropkokracja, mapowanie problemu i inne).
Część druga to gotowe scenariusze zajęć dotyczące różnych form partycypacji społecznej.